1 lutego br. odbyło się posiedzenie połączonych komisji senackich: Klimatu i Środowiska oraz Gospodarki Narodowej i Innowacyjności. Zostało ono poświęcone przyszłości i rozwojowi energetyki odnawialnej w Polsce.
Niewystarczające tempo transformacji energetycznej
Uczestnicy posiedzenia podnosili, że tempo transformacji energetycznej było dotychczas niewystarczające. Wskazywali na konieczność likwidacji barier legislacyjnych i administracyjnych, aby przyśpieszyć ten proces. W spotkaniu wzięli udział Miłosz Motyka, Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Klimatu i Środowiska i Lars Aagard, Minister ds. Klimatu Energii I Zaopatrzenia Królestwa Danii.
Polski rząd zadeklarował odblokowanie obszaru energetyki odnawialnej zarówno w perspektywie krótko-, jak i średniookresowej.
Henryka Bochniarz, Przewodnicząca Rady Głównej Konfederacji Lewiatan pośród potrzeb wymienił m.in. aktualizację planu na rzecz energii, klimatu i polityki energetycznej Polski do 2040 r. Wskazała także na potrzebę przyśpieszenia rozwoju odnawialnych źródeł energii (OZE) w sektorze elektroenergetycznym. Mówiła również o taniej energii, dekarbonizacji oraz o zwiększeniu dostępności do OZE.
Janusz Gajowiecki, Prezes Zarządu Polskiego Stowarzyszenia Energetyki Wiatrowej przekonywał, że możliwe jest zwiększenie mocy zainstalowanej turbin wiatrowych z 255 GW w 2023 r. do 500 GW w 2030 r. Mówiono również o rozwoju biogazu, miksie energetycznym, klastrach energii oraz innych alternatywach pojawiających się w tym obszarze.
Bariery w rozwoju OZE
Związek Gmin Wiejskich Rzeczypospolitej Polskiej (ZGWRP) reprezentował Mariusz Marszał, doradca przewodniczącego Zarządu ZGWRP ds. legislacyjnych i programowych. Zabierając głos wskazał on na bariery blokujące rozwój OZE w Polsce.
Jako pierwszą omówił barierę prawną i finansową. Chodzi o brak stosownych unormowań prawnych, określających w sposób jednoznaczny program i politykę w zakresie wykorzystania OZE oraz ściśle powiązane z nimi niewystarczające mechanizmy ekonomiczne, w tym w szczególności fiskalne, które umożliwiałyby uzyskiwanie odpowiednich korzyści finansowych.
Bariera informacyjna to przeszkoda, która dotyczy głównie braku powszechnego dostępu do informacji o rozmieszczeniu potencjału energetycznego poszczególnych rodzajów OZE, możliwego do wykorzystania technicznego.
Bariera dostępności do urządzeń i nowych technologii wynika z niedostatecznej liczby krajowych organizacji gospodarczych, zajmujących się – na skalę przemysłową – produkcją urządzeń wykorzystujących odnawialne źródła energii. Doskonale uwidocznia się to choćby na Targach EXPO Światło, gdzie przegrywamy ewidentnie pod względem ilościowym z Chinami.
Jako barierę przedstawiciel ZGWRP wskazał również wielokrotnie podnoszoną potrzebę ochrony krajobrazu. Obrazuje to brak wypracowanych metod uniknięcia konfliktów z ochroną przyrody i krajobrazu. Przedstawiciel Związku mówił również o wypracowanych i uzgodnionych, a niewdrożonych rozwiązaniach prawnych oraz o potrzebie powstania Narodowego Programu Rozwoju OZE. W Programie takim kamienie milowe określałyby terminarz osiągania poszczególnych pułapów OZE w procesie dekarbonizacji.
fot. 2 x Tomasz Ozdoba, Kancelaria Senatu RP